Dat is het resultaat van de eerste Randtaalbarometer, een grootschalig onderzoek naar de taalkennis- en gebruik bij 2.500 inwoners uit de 19 randgemeenten rond Brussel. Sinds het verbod op de talentellingen in 1947, vormt deze ‘nulmeting’ daarom een belangrijke graadmeter voor de taalsituatie rond Brussel.

Ongeveer de helft van de inwoners in de Rand groeide op in een ééntalig Nederlandstalig gezin, tegenover 20 procent in ééntalig Franstalige familie. De onderzoekers stelden vast dat de tweetaligheid in de Rand toeneemt, maar dat de positie van het Nederlands als thuistaal stabiel blijft. Dat is toe te schrijven aan het gegeven dat, hoewel het aantal inwoners dat opgroeit in een ééntalig Nederlandstalig gezin daalt, het aantal gezinnen dat voor het Nederland en het Frans kiezen als gezinstaal groeit.

De onderzoekers nuanceren de tegenstelling tussen Vlamingen en Franstaligen. Twee opmerkelijke vaststellingen. Als Franstaligen worden gevraagd naar de voorkeurtaal voor hun politieke vertegenwoordiging, zegt 15 procent ééntalige Franstalige lijsten te verkiezen. Daarnaast zit de tegenstelling niet in die tussen Franstaligen en Nederlandstaligen dat vooral in het politiek debat de kop opduikt, maar toont het BRIO-onderzoek aan dat in de praktijk eerder de tweedeling Vlaming versus Brusselaar, een Nederlandstalige versus een tweetalige Rand, in combinatie met een stedelijke of randstedelijke visie, leeft.

Het onderzoek bevat een schat aan informatie waar de komende periode verder op zal gewerkt worden, onderzoek- en beleidsmatig. Dat bleek ook tijdens de studiedag op 30 januari 2015 in de Zandloper. Het verslag daarvan kan u hier weervinden.

Meer informatie:
Taal en identiteit in de Rand: Een analyse van de taalsituatie in de Rand rond Brussel op basis van de BRIO-Taalbarometer en De Randkrant van februari 2015